یوردوموز یووامیز YURDUMUZ YUVAMIZ

کتاب «حافظانه‌های شادی» سروده‌ی حسین نجفی (شادی) با مقدمه‌ی دکتر حسین محمدزاده صدیقدر 138 صفحه به قطع رقعی توسط نشر تکدرخت منتشر شد. در زیر مقدمه‌ی استاد بر این کتاب را می‌خوانیم: توجه و اعتنای جدی به شعر حافظ در میان شعرای آذربایجان، می‌توان گفت که قبل از وفات وی (و. 791 هـ .) با سید عماد الدین نسیمی (و. 807 هـ .) شروع شد. نسیمی چند غزل از وی را استقبال کرده و یا مضامین غزل‌هایش را بازپروری کرده است. مانند غزل‌های زیر: از تو خوبی طمع مهر و وفا نتوان کرد، گله با وصل گل از خار جفا نتوان کرد.[1] * * * دل از مهر پري‌رويان دل من بر نمي‌گيرد،          مده پند من اي ناصح! كه با من در نمي‌گيرد.[2] * * * تكيه‌كن برفضل حق، اي دل! ز هجران غم مخور،         وصل يار آيد، شوي زان خرّم اي جان! غم مخور.[3] * * * رشته‌ي پرتاب جان تا چند سوزانم چو شمع؟         ترسم از دل سر برآرد آتش جانم چو شمع.[4] * * * باده ‌دردانه است و دريا خانه‌ي خمّار ما،         چون صدف در قعر دريا طالب دُردانه‌ايم.[5] * * * ساقي! نسيم عهد گل آمد شتاب كن،         باب الفتوح ميكده را فتح باب كن.[6] * * * دل مردم به جان آمد ز چشم آن كمان ابرو،         تعالي اللّه از آن چشم و جلال اللّه از آن ابرو![7] و در غزلی به مطلع: بیا ای گنج بی‌پایان چو خود ما را توانگر کن، مس بی‌قیمت ما را به اکسیر نظر، زر کن. گوید: ملک را می‌نهد خطش چو طفلان لوح بر دامن، الا ای حافظ قرآن تو این هف, ...ادامه مطلب